Πελέ ή Μαραντόνα; Πελέ. Κρόιφ ή Πλατινί; Κρόιφ. Μουρίνιο ή Γκουαρντιόλα; Μουρίνιο. Μέσι ή Ρονάλντο; Μέσι. Ρεχάγκελ ή Σάντος; Ρεχα-Σάντος. Ντέκο ή Νέντβεντ; Ζαγοράκης!
«Για τους μεγάλους, για τους ελεύθερους, για τους γενναίους, τους δυνατούς αρμόζουν τα λόγια τα μεγάλα, τα ελεύθερα, τα γενναία, τα δυνατά».
Ετσι θέλω να μιλήσω για τον Θοδωρή Ζαγοράκη, τον ατίθασο αρχηγό της εθνικής μας ομάδας που κατέκτησε το EURO του 2004. Μιλάω με λόγια ποιητικά γιατί, όπως μου έλεγε ο Μανώλης Αναγνωστάκης, «οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές είναι ποιητές».
Και ο Θοδωρής Ζαγοράκης ήταν ένας πολύ μεγάλος ποδοσφαιριστής που έφτασε με το κατόρθωμα της Πορτογαλίας να γίνει ο εμβληματικός ηγέτης εκείνης της ομάδας. Της ομάδας που σήκωσε το κεφάλι της και σημάδεψε μακριά. Πολύ μακριά.
Αυτά τα παιδιά που κλέβουν τις καρδιές των Ελλήνων σήμερα, ο Παπαδόπουλος, ο Παπασταθόπουλος, ο Φωτάκης, είναι όλα τους παιδιά του Ζαγοράκη.
Οπως η Βούλα Πατουλίδου βροντερά άνοιξε την πύλη της Βαρκελώνης για να περάσουν οι Ελληνες ολυμπιονίκες, έτσι και ο Θοδωρής άνοιξε τις πύλες της Λισαβόνας και του Ντα Λουζ για να περάσουν οι πρωταθλητές Ευρώπης. Λαϊκό παιδί, με αδρό πρόσωπο, καρδιά δάσος και λόγο κοφτό και ακονισμένο...
ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Κύριε Ζαγοράκη, η εποποιία της Πορτογαλίας, η κατάκτηση του EURO, είχε τον Ρεχάγκελ «βασιλιά», αλλά εσάς «αρχιστράτηγο». Πέφτατε πρώτος στις μάχες και στη φωτιά και βγαίνατε τελευταίος…
Σας ευχαριστώ πολύ για αυτά τα λόγια. Αισθάνομαι πιο απλά τώρα. Τότε ήμασταν μέσα σε ένα καμίνι. Μας ήρθε ο ουρανός σφοντύλι. Αλλά κάναμε το καθήκον μας. Ολα τα παιδιά. Δύσκολα συνέρχεσαι έπειτα από ένα τέτοιο γεγονός και ακόμα πιο δύσκολα όταν βλέπεις την Εθνική σου ομάδα να τα δίνει όλα σήμερα στο EURO και να τραβάει ξανά προς τη δόξα. Για μένα ήταν εξαιρετικά δύσκολο όταν σταμάτησα το ποδόσφαιρο. Να φανταστείτε ότι έκανα ψυχοθεραπεία για να γλιτώσω! Πρέπει να προετοιμάσεις τον εαυτό σου για αποχώρηση ύστερα από τέτοια γεγονότα που σημαδεύουν τη ζωή σου και τη ζωή μιας χώρας. Βλέπω την ομάδα που φτάνει πάλι σε μια διάκριση και μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να μπει μέσα στη τηλεόραση για να παίξει και αυτός! Τα παιδιά έχουν κάνει σημαντική προσπάθεια. Η πρόκριση στους οχτώ είναι σπουδαίο επίτευγμα. Η νίκη με τη Ρωσία ήταν άθλος. Τώρα πια όλα είναι ανοιχτά.
Θεωρώ ότι είσαι ο ιδανικός άνθρωπος για να μου μιλήσει για τον Φερνάντο Σάντος. Τον ξέρεις από την ΑΕΚ ως ποδοσφαιριστής και από τον ΠΑΟΚ ως πρόεδρος. Θα ήθελα, επίσης, να κάνεις κάποιες συγκρίσεις με τον Οτο Ρεχάγκελ.
Κοιτάξτε, ο Σάντος, κατ’ αρχάς, είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος. Γλυκύτατος. Εχει ισχυρή προσωπικότητα. Αλλά κυρίως είναι άνθρωπος της δουλειάς. Είναι πολύ μεθοδικός, έχει πλάνο, έχει στόχους, σχέδιο, επιμονή και υπομονή. Είναι διαφορετικός στο γήπεδο από ό,τι στη ζωή. Αυτός ο άνθρωπος που δεν γελάει, που είναι προβληματισμένος και σοβαρός, στη ζωή είναι «έξω καρδιά». Ο Σάντος είναι σαν τις μέλισσες, Εργάζεται ακατάπαυστα για να βγάλει μια πλάκα από χρυσό μέλι. Ο Ρεχάγκελ είναι ένας άνθρωπος που από την αρχή σε κάνει να πιστεύεις στον εαυτό σου και μετά παίρνει το άπαν από σένα. Σου επιτρέπει, όμως, να διατηρήσεις απόλυτα την προσωπικότητά σου. Και οι δυο επιμένουν στην τακτική. Ο Ρεχάγκελ ήξερε ότι είχε ραντεβού με την Ιστορία και μας έπεισε κι εμάς να είμαστε όλοι μαζί παρόντες σε αυτό το ραντεβού. Ο Ρεχάγκελ δουλεύει με λιγότερες εντάσεις. Ημασταν πιο λάσκα μαζί του. Ο Ρεχάγκελ έχει κάτι το τελείως ξεχωριστό. Θα μπορούσε να κερδίσει και την πιο δύσκολη μάχη, στηριζόμενος στην πίστη τον στρατιωτών του.
Σεβάστηκε ο Σάντος την κληρονομιά του Ρεχάγκελ;
Απολύτως. Είναι έξυπνος άνθρωπος και δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά.
Πώς είναι ο Σάντος ως άνθρωπος;
Μορφωμένος, διαβάζει πολύ και έχει ποικίλα ενδιαφέροντα. Ορισμένες φορές σε ξαφνιάζει γιατί μιλάει απρόβλεπτα. Οπως οι πληρωμένες απαντήσεις που έδωσε στους ξένους δημοσιογράφους για τις προσβολές και την έλλειψη σεβασμού προς την Ελλάδα. Για σκέψου, το έκανε αυτό ένας άνθρωπος που δεν γεννήθηκε Ελληνας, αλλά αγάπησε την Ελλάδα και γνώρισε το βάθος της, το βάθος της Ιστορίας και του πολιτισμού της. Τόσοι άνθρωποι πέρασαν από την πολιτική, αλλά αυτός έβαλε τα πράγματα σε τάξη με πληρωμένες απαντήσεις για τις προσβολές κατά των Ελλήνων, χωρίς να το περιμένει κανείς μας. Ο Σάντος έκανε αυτό που περίμεναν οι Ελληνες από τους ηγέτες τους.
Τι το κοινό είχαν αυτοί οι δυο προπονητές;
Δεν επηρεάζονται από πρόσωπα και καταστάσεις. Πράττουν αυτό που πιστεύουν.
Πώς και δεν σκέφτηκες να είσαι παρών στο παιχνίδι με τη Ρωσία;
Τρελαίνομαι! Είμαι και προληπτικός. Εβλεπα τους Ιρλανδούς πώς συμπεριφέρονταν, με τόσο πάθος, και ζήλευα. Μπορεί να μου τη δώσει και να πάω. Σας είπα, είμαι προληπτικός.
Ποιον από τους σημερινούς παίκτες θα ήθελες στην ομάδα του 2004 και ποιον από τη δική σας ομάδα θα θεωρούσες απαραίτητο στη σημερινή;
Η σημερινή ομάδα έχει ταλέντα. Μου αρέσει πολύ. Ξεπέρασε πολλές δυσκολίες. Στα δυο πρώτα ματς παίξαμε σαν να ήμασταν φαβορί και, όταν φάγαμε τα γκολ, πάθαμε σοκ. Αλλά η ομάδα άντεξε και στάθηκε στα πόδια της. Και στο παιχνίδι με τη Ρωσία ήταν όλα σχεδόν τέλεια.
Ποια ομάδα σου αρέσει;
Μου αρέσει πολύ η Πορτογαλία.
Παίζει πιο άνετα από την ομάδα που αντιμετωπίσατε εσείς…
Μην ξεχνάτε ότι η ομάδα που αντιμετωπίσαμε εμείς έφτασε στον τελικό. Μην ξεχνάτε ότι τη νικήσαμε δύο φορές και μην ξεχνάτε ότι ήταν η διοργανώτρια χώρα και έπαιζε μπροστά στο κοινό της. Η Ιταλία είναι ανεβασμένη. Η Γερμανία είναι Γερμανία και η Ισπανία είναι πολύ κουρασμένη. Και πώς να μην είναι; Αλλά όλες είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο. Εχει δίκιο ο Σάντος όταν λέει ότι η ομάδα μας μπορεί να φτάσει παντού και ότι θα φτύσει αίμα κάποιος για να τη νικήσει.
«Από το σορτσάκι στο κοστούμι η απόσταση είναι τεράστια...»
Μετά τον θρίαμβο στο EURO 2004, εν μία νυκτί, θα έλεγε κανείς, βρέθηκες στον ΠΑΟΚ. Εκεί γνώρισες και θριάμβους και μεγάλες πικρίες. Πόσο λυπήθηκες όταν άκουσες αυτούς που σε είχαν ανακηρύξει «θεό» να σε βρίζουν;
Αυτό το κεφάλαιο δεν θέλω να το αγγίξω. Ουσιαστικά, δέκα χρόνια μετά το EURO, πρώτη φορά ξανοίγομαι σε μια συνέντευξη. Ξέρεις, δεν είναι κάποιες στιγμές μόνο… Μπορεί να είναι και δεκάδες αυτά τα περιστατικά και δεν σβήνουν εύκολα. Μην ξεχνάτε το σοβαρότερο από όλα. Οτι εγώ κάτω από τις ανάγκες των καιρών χρειάστηκε, μόλις έβγαλα το σορτσάκι, να φορέσω αμέσως κοστούμι και αυτή η αλλαγή δεν είναι τόσο εύκολη. Απ το σορτσάκι στο κοστούμι η απόσταση είναι τεράστια. Ομως, δεν βιάζομαι. Θέλω να κερδίσω χρόνο και να σκεφτώ. Για την ώρα είμαι αφοσιωμένος στην οικογένεια. Ισως το 2014 βγάλω από μέσα μου και τους «θεούς» και τους «δαίμονες» που με κυνηγούν.
Σχολιάστε :