Το ντοκιμαντέρ Freedom For Birth έχει διάρκεια 60 λεπτών και καλεί σε δράση μέσα από συνεντεύξεις και συζητήσεις με κορυφαίους ειδικούς σε θέματα τοκετού από ολόκληρο τον πλανήτη, όπως επίσης με ειδικευμένους νομικούς σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι ζητούν να αλλάξει ριζικά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται διεθνώς η εγκυμοσύνη, η γέννα και η μητρότητα.
Δημιουργοί της ταινίας είναι οι βρετανοί Toni Harman και Alex Wakeford. Στην ταινία ξεδιπλώνεται η ιστορία της μαίας Agnes Gereb, από την Ουγγαρία, η οποία οδηγήθηκε στη φυλακή επειδή υποστήριζε και βοηθούσε γυναίκες να γεννήσουν στο σπίτι. Αφορμή και αφετηρία είναι επίσης η ιστορία της Anna Ternovsky, μητέρας από την Ουγγαρία, η οποία όταν ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί κατήγγειλε τη χώρα της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επειδή η νομοθεσία δεν της επέτρεπε να γεννήσει στο σπίτι, κέρδισε την υπόθεση και άνοιξε το δρόμο για να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται η γέννα, διεθνώς.
Ολοκληρώνοντας τα γυρίσματα στο πρόσφατο συνέδριο με θέμα «Τα ανθρώπινα δικαιώματα στον τοκετό» που πραγματοποιήθηκε στη Χάγη, οι συντελεστές της μεταφέρουν σε ολόκληρο τον κόσμο την ελπίδα ότι εκατομμύρια γυναίκες θα μπορέσουν να ενημερωθούν για το νόμιμο δικαίωμά τους να αποφασίζουν το πού και με ποιόν τρόπο θα γεννήσουν. Η ταινία έχει τη δυναμική να φέρει την αρχή μιας παγκόσμιας επανάστασης στην περιγεννητική φροντίδα, μια επανάσταση που καθοδηγούν οι ίδιες οι μητέρες και η ανάγκη τους –γι’ αυτό και ο υπότιτλός της: «The Mothers’Revolution». ''
Η ταινια μπορει να γινει πηγη συζητησης πανω σε πολλα θεματα. Μας εβαλε σε τοσες σκεψεις που δεν ξεραμε τι να πρωτοπουμε. Θεματα ηθικης , πολιτικης , ιατρικης , νομικης φυσεως , κουλτουρας , κοινωνιας , δικαιωματων , συστηματος , συμφεροντων , αγνοιας και πολλα πολλα ακομα.
Δεν ειναι το θεμα ο τοκετος στο σπιτι..το θεμα ειναι η επιλογη που μας εχουν στερησει. Αυτος ειναι ο λογος που δημιουργηθηκε το ντοκιμαντερ και οχι η μαια που φυλακιστηκε επειδη εκανε γεννες στο σπιτι. Οι γυναικες πρεπει να μαθουν, να θυμηθουν για την ακριβεια, να ακουν το σωμα και τα ενστικτα τους. Εχουν δικαιωμα να ενημερωνονται απο το γιατρο τους για ολα τα πιθανα μονοπατια που εχουν να ακολουθησουν και τους κινδυνους του καθενος και να αποφασιζουν οι ιδιες πως θα πορευτουν.
Επιβαλλεται να ακουει η επιτοκος αληθειες και οχι ψεμματα ή μισες αληθειες. Χρειαζεται να προετοιμαζεται ψυχικα και σωματικα οποιον τροπο τοκετου κι αν επιλεξει και να μην πηγαινει στο αγνωστο με βαρκα..το φοβο. Πρεπει να σταματησει να αντιμετωπιζεται σαν ασθενης και να της αποδοθει ο καταλληλος σεβασμος.
Ακουστηκε εντονα οτι ξεκιναει μια νεα εποχη ,μια 'επανασταση' με σκοπο να αποκτησουν οι γυναικες το δικαιωμα να γνωριζουν και να επιλεγουν το πού και πώς θα γεννησουν και με αποτελεσμα ,αυτη η νεα εποχη ,να κανει καλυτερο τον κοσμο μας. Ακουγεται τοσο υπερβολικη αυτη η κουβεντα ,ομως αν το εξετασει καποιος καλα θα δει πως ειναι απο τις πιο ταπεινες ιδεες που εχουν ακουστει.
Εχω κανει μια καισαρικη και τωρα ειμαι εγκυος με την ελπιδα ενος φυσικου τοκετου στο σπιτι. Εχω πολλα τραυματα απο την καισαρικη μου. Ενα απο τα μεγαλυτερα ειναι πως δεν ειχα μαζι μου το Γιαννη μου,τον αντρα μου. Στην πιο σημαντικη και ευτυχισμενη στιγμη της ζωης μας ,μας χωριζαν μερικοι τοιχοι και μας περικυκλωναν αγνωστοι ανθρωποι που αποφασιζαν για εμας.
Θεωρω λοιπον , εχοντας τη δυσαρεστη αυτη εμπειρια να μου στερησουν το δικαιωμα να ειμαι με τον ανθρωπο μου, οτι ενα βασικο σημειο αυτης της 'νεας εποχης' ειναι και το δικαιωμα του αντρα. Οχι απλα να ειναι παρων, να χαιρεται, να ειναι ευτυχισμενος , να κραταει το χερι της καλης του και να βγαζει φωτογραφιες...αλλα να ΕΙΝΑΙ εκει,να το ζει. Να εχει επαφη με το μωρο του , να υπενθυμιζει αυτην την επαφη στη γυναικα οταν ξεχνιεται απο τους πονους, να βοηθαει στον τοκετο, να εξασφαλιζει την ασφαλεια που θελει να αισθανθει το μωρο για να βγει , να 'γενναει' μαζι με τη γυναικα του.
Τι σχεση εχει μια γεννα με το ποσο καλυτερος ή χειροτερος θα ειναι ο κοσμος αυριο ομως..?? Φανταστειτε οι επομενες γενιες να απαρτιζονται, ως επι το πλειστον, απο τετοια ζευγαρια σαν αυτο που περιγραφω παραπανω. Ειναι δυνατον δυο ανθρωποι που εχουν βιωσει κατι τετοιο ,που εχουν 'γεννησει μαζι' τα παιδια τους να βαρεθουν ο ενας τον αλλον? να σταματησουν να αγαπιουνται ή να ειναι ερωτευμενοι? Να θελουν να πανε με καποιον αλλον λογω ''ανασφαλειας''? Να μεγαλωσουν τα παιδια τους χωρις το απαιτουμενο ενδιαφερον? Φανταστειτε καποιοι απο αυτους τους ανθρωπους να εχουν δει τον αδερφο ή την αδερφη τους να γεννιεται και να το θυμουνται μια ζωη. Ειναι δυνατον να καταληξουν να μη μιλιουνται επειδη 'δεν ταιριαζουν'? Να καταντησουν να τρεχουν στα δικαστηρια για μια κληρονομια?
Ισως ειμαι πολυ ρομαντικη..,ισως να εχω και δικιο ομως. ΜΠΟΡΕΙ μια γεννα να αλλαξει τον κοσμο προς το καλυτερο,ναι! Δεν πιστευω πως το πρωτο μου παιδι λογω της καισαρικης θα ειναι πιο ζωηρο , λιγοτερο ευτυχισμενο ή 'αλλος ανθρωπος'. Δεν προκειται να της αφησω κανενα κενο λογω των δικων μου λαθων..αλλα δεν επρεπε να υπαρχει λογος να το περασουμε ολο αυτο κι εκεινη κι εγω χωρις να θελουμε. Μια χαρα θα ειμαστε ,αλλα γιατι να αναλωθούμε να θεραπευσουμε κατι που δε επιλεξαμε και θεωρουμε λαθος?
Mirella
gunaikakaimama.blogspot.gr
Σχολιάστε :