Εκατοντάδες είναι τα ανθρώπινα δράματα που εκτυλίσσονται, στην εποχή της τρόικας πίσω από τις κλειστές γρίλιες στο σπίτι του διπλανού μας και τα οποία αποτυπώνουν ανάγλυφα τη σταδιακή αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού στη μικρή μας κοινωνία.
Μία τέτοια περίπτωση είναι η έκθεση που συνέταξε κοινωνική λειτουργός του Δήμου Βόλου που κλήθηκε από τους προϊσταμένους της να αποφανθεί για το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει ένα πεντάχρονο παιδί, προκειμένου να διαπιστωθεί αν συντρέχουν όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις προκειμένου το παιδί να τύχει δωρεάν πράξεων λογοθεραπείας και εργοθεραπείας.
Ειδικότερα στην έκθεση της κοινωνικής λειτουργού του Δήμου Βόλου σημειώνονται τα εξής:
«Ο Α… είναι ένα παιδί 5 ετών. Έχει διαγνωστεί από το Κέντρο Ψυχικής Υγείας για ψυχοσυναισθηματική ανωριμότητα, περιβαλλοντική υστέρηση, μειωμένη ανάπτυξη λόγου, γνωστικών ικανοτήτων και λεπτής κινητικότητας.
Την επικοινωνία με το κέντρο ΑΜΕΑ έκανε η γιαγιά του, με αίτημα την παροχή δωρεάν πράξεων λογοθεραπείας και εργοθεραπείας.
Κατόπιν επίσκεψης της Κοινωνικής Λειτουργού στο σπίτι διαπιστώθηκαν τα παρακάτω:
Ο Α… μένει με τη γιαγιά του και τα τρία αδέλφια του στο σπίτι της γιαγιάς από τη γέννησή του. Τα τέσσερα παιδιά ηλικίας 12, 11, 9 και 5 ετών μεγαλώνει η γιαγιά. Τα δύο μικρότερα πηγαίνουν σε Ειδικό Σχολείο. Η μητέρα τους και κόρη της γιαγιάς έχει νοητική υστέρηση. Λέγεται… και είναι 33 ετών. Μένει στο σπίτι με τα παιδιά περιοδικά. Άλλες φορές μένει με το σύζυγο και πατέρα των παιδιών, ο οποίος σύμφωνα με τη γιαγιά έχει και ο ίδιος νοητική υστέρηση. Όταν μαλώνουν επιστρέφει στο πατρικό της.
Το σπίτι είναι διαμέρισμα τριών δωματίων στη Νέα Ιωνία. Είναι σε κακή κατάσταση, ασυγύριστα και αρκετά βρώμικα. Η γιαγιά ασχολείται μόνο με το μαγείρεμα και τη φροντίδα των τεσσάρων παιδιών στα όρια των δυνατοτήτων της. Είπε ότι τα φέρνει πάρα πολύ δύσκολα. Μόνο έσοδο της οικογένειας η σύνταξη χηρείας της γιαγιάς των 600 ευρώ μηνιαίως. Η μητέρα επιδοτείται από τη Διεύθυνση Πρόνοιας, όμως δεν συμβάλλει οικονομικά στην ανατροφή των παιδιών της παρά σπαταλά τα χρήματα μαζί με το σύζυγο που δεν εργάζεται.
Λόγω της κατάστασης του παιδιού και της οικονομικής αδυναμίας της οικογένειας, εισηγούμαι τη δωρεάν παροχή από το Κέντρο ΑμεΑ πράξεων λογοθεραπείας και εργοθεραπείας με συχνότητα δέκα συνεδρίες το μήνα αντιστοίχως και για χρονικό διάστημα ενός έτους, καθώς και τη δωρεάν μετακίνησή του από και προς το Κέντρο».
ΑΝΤ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ
Σχολιάστε :