Δεν ξέρω αν πρέπει να θεωρώ τύχη ή ατυχία το γεγονός ότι δίπλα μου όταν κυκλοφορώ έξω (μέσα συγκοινωνίας, αναμονή στη στάση, καφές, σινεμά κλπ) έρχεται πάντα το τοπ κοθώνι που κυκλοφορεί (μόνο ή με παρέα) και ταράζει τα νεύρα μου. Μπορεί όπως λέει κι ο σύντροφός μου να έχω εκ γενετής ενσωματωμένο πάνω μου αυτό που ονομάζουμε "μαλακοπιάστη"!
Οπως π.χ. σήμερα όπου καθώς περίμενα στη στάση δίπλα μου ήρθαν μια μαμά με την νεαρή κόρη της. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν κάποια τσατσά με τη λολίτα της αλλά μόλις άκουσα την ιερή λέξη μαμά συμάζεψα τη σκέψη μου. Η μανούλα λοιπόν έλεγε στη κορούλα ότι δεν πρέπει να φοβάται κι ότι όλα θα πάνε καλά και θα είναι μετά τρισευτυχισμένη.
Υπέθεσα ότι η μικρή έδινε κάποιο δύσκολο μάθημα, ίσως να έπρεπε να κάνει κάποια θεραπεία που φοβόταν, μπορεί να ετοιμαζόταν να παντρευτεί και να είχε τρακ..... τέτοια σαχλά πράγματα. Και τα ονομάζω σαχλά γιατί από τη συνέχεια της συζήτησης κατάλαβα ότι εδώ παιζόταν κάτι πιο σοβαρό. Υψίστης σημασίας!
Η μικρή θα έκανε αυξητική στήθους...... Η μαμά την είχε πάει στο δικό της πλαστικό όπου είχε κάνει κι εκείνη αυξητική και όλα είχαν πάει τέλεια...... Η ανιαρή καθημερινή μου στάση και τα γύρω γνωστά τοπία, ω του θαύματος, μετατράπηκαν ξαφνικά σε σκηνικά του Brazil.
Και σκέφθηκα ότι όλοι εμείς οι παθιασμένοι με τις παλαβές ταινίες εκείνες τις αλλοιώτικες, όπως και με την παρόμοια λογοτεχνία και γενικώτερα κάθε μορφή "ιδιορύθμης" τέχνης, οι λάτρεις του απίστευτου, ιδιοφυούς κομματιού της ζωής που ονομάζεται φαντασία, είμαστε τελικά τυχεροί. Γιατί χωρίς να το καταλάβουμε σιγά σιγά έχουμε μυηθεί στις πιο απίστευτες ηλιθιότητες, ακρότητες, σχιζοφρένειες που θα δούμε στη ζωή μας.
Ναι και πλάσματα στο σκοτάδι υπάρχουν και αποτρόπαια τέρατα και εξωγήινοι που σουλατσάρουν και όλων των μορφών τέρατα, διάβολοι, άγγελοι και ότι άλλο γουστάρετε. Οι άνθρωποι με τα μαύρα είναι εδώ, τα υποθαλάσσια τέρατα απλώνουν σιγά σιγά τα πλοκάμια τους, τα πράσινα ανθρωπάκια έχουν λυσάξει να κάνουν κωλονοσκοπήσεις σε κάθε άτυχο που θα βρουν μπροστά τους, οι κανίβαλλοι έχουν δικά τους εστιατόρια, οι ζωντανοι είναι συντονισμένοι σε ένα παγκόσμιο μηχάνημα που τους κατευθύνει και οι νεκροί σουλατσάρουν δίπλα μας με όλη τους την άνεση!
Γιατί είναι επιστημονική φαντασία όλα αυτά? Θεωρώ ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχουν όλα αυτά αφού υπάρχει κι αυτό το τέρας που είδα στη στάση. Το οποίο τέρας για το γενικώτερο σύνολο ήταν απλά μια μαμά. Εγώ όμως που είμαι μυημένη έβλεπα καλά ότι ήταν άλιεν.....
Επίσης τώρα τελευταία βλέπω dead people σωρό να περπατάνε δίπλα μου αλλά δεν τους το λέω για να μην τρομάξουν. Δεν συζητάω για τους λοβοτομημένους. Αυτοί υπάρχουν μέχρι και στα πιο ψηλά σκαλιά της εξουσίας.
Οπότε καλά κάνω εγώ και διαβάζω μανιωδώς τα μυστήρια βιβλία μου. Καλά κάνω και παρακολουθώ επιμελώς κάθε "ύποπτη" ταινία. Εκπαιδεύομαι για όταν θα έρθει η μέρα της κρίσης. Εκπαιδεύομαι πόσα κεφάλια θα πάρω. Γιατί δεν ξέρω αν σας το είπα, δεν είμαι άνθρωπος, είμαι..... είμαι..... έχω έρθει για να....
Σσσσττττ....... (όταν έρθει η ώρα θα σας το πω )
Βάλτε βυζάκια, κόψτε κόλους, παστωθείτε με απόβλητα, σταματήστε το καταραμένο το χρόνο, διορθώστε την κάθε ενοχλητική ατέλεια, ακούμπηστε χοντρά το χρήμα σε βελόνες, νυστέρια και πετσοκοφτείτε με τη θέλησή σας. Αν τα κάνετε όλα αυτά που ξέρετε στο μέλλον, στο πολύ μέλλον μπορεί να γίνει και το θαύμα και να βρείτε χαρά στα σκέλια σας!
Διότι τελικά εκτός από το χρήμα που λέγαμε υπάρχει και κάτι άλλο ύψιστης σημασίας . Μερικά εκατοστά κρέας ανάμεσα στα πόδια. Συνδυασμένα δε και τα δυο μαζί τι κάνουν? Το θαύμα που βλέπουμε γύρω μας και που πρέπει να το φυλάξουμε σαν τα μάτια μας!
Καταραμένε μαλακοπιάστη τι μουχεις κάνει...
ΠΗΓΗ
Σχολιάστε :