Θα εμφανίζουν επομένως ως την Τετάρτη το άτεγκτο και σκληρό πρόσωπο (ειδικά ο Ρεν, όταν "αγριεύει" προκαλεί υστερία γέλωτα), ενώ παράλληλα θα ακούμε και θα διαβάζουμε διάφορους παρατρεχάμενους για το τι θυσίες έχει κάνει ο ελληνικός λαός, ότι πρέπει να αλλάξει το μίγμα πολιτικής και διάφορα τέτοια αηδιαστικά που διατηρούν την ελπίδα στα εμποτισμένα με ραγιαδισμό dna (είπαμε, καλός ο αγώνας, αλλά καλύτερος από τον καναπέ...).
Τελικά τα μέτρα (τα τελευταία;) θα ψηφιστούν με βαριές αλλά όχι θανάσιμες απώλειες (να δείξουμε ότι παλέψαμε και ότι δεν είμαστε προτεκτοράτο όπως είπε ο Βαγγέλας που σκίζεται για να ψηφιστούν αυτά που μας κάνουν προτεκτοράτο, κατά τον ίδιο τουλάχιστον) και θα ζήσουμε μία από τα ίδια που ζούμε εδώ και 3 χρόνια.
"Κουράγκιο" άλλα 5 χρόνια (τουλάχιστον) ακόμη θα χρειαστούν για να καταλαγιάσει η κρίση, όπως είπε η Ηγεμώνα.
Υποθέτω ότι αν το είπε σε ακροατήριο που καταλαβαίνει την γλώσσα της, θα κοιτάζονταν απορημένοι οι άνθρωποι: Ποια κρίση; Υπάρχει κρίση;
Αλλά και σε δικό μας ακροατήριο να το έλεγε, θα υπήρχε η ίδια αντίδραση.
Λογικό. Ούτε εμείς γνωρίζουμε την κρίση.
Εμείς ακόμη πέφτουμε. Θα σκάσουμε πρώτα στον πάτο (είπαμε σε χρόνο που θα αποφασίσει η Ηγεμώνα) και μετά θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε σιγά-σιγά τι σημαίνει κρίση.
Βέβαια ο τύπος που με την μοναδική του υπογραφή του, μας διαβεβαίωνε ότι κάπου τώρα θα είχαμε ξεπεράσει κιόλας την κρίση (μετά από πολλές παλινωδίες, αφού ο αθεόφοβος στην αρχική του πρόβλεψη είχε μιλήσει για τέλη του 2010 και καλά έκανε αναλόγως με τα κουτορνίθια που τον άκουγαν), κυκλοφορεί ελεύθερος.
Φοβάμαι δηλαδή ότι με την φόρα που έχουμε πάρει ως περήφανος λαός, ενδέχεται να σκάσουμε στον πάτο, να ξεσκονιστούμε στα γρήγορα -μην μας πουν και βρωμιάρηδες- και να ξεκινήσουμε να σκάβουμε... έτσι για να μην κάνουμε την Ηγεμώνα να αισθανθεί άβολα ή... απειλούμενη.
Όλοι μαζί, λοιπόν, εμπρός, τροχάδην μαρς... Ο πάτος του... απόπατου μας περιμένει.
πηγη
Σχολιάστε :