Σα να μην πέρασε μιά μέρα από τότε που η Ελλάδα δεν ήξερε αν το επόμενο πρωί θα χρεοκοπήσει. Πάλι τα ίδια. Κλίμα εμφυλίου στην κοινωνία. Οι πολιτικοί να τρώνε τις σάρκες τους. Και οι συνδικαλιστές το χαβά τους. Το πράγμα σάπισε. Και κανείς δεν νοιάζεται.

Σα να μην πέρασε μιά μέρα από τότε που η Ελλάδα δεν ήξερε αν το επόμενο πρωί θα χρεοκοπήσει. Πάλι τα ίδια. Κλίμα εμφυλίου στην κοινωνία. Οι πολιτικοί να τρώνε τις σάρκες τους. Και οι συνδικαλιστές το χαβά τους. Το πράγμα σάπισε. Και κανείς δεν νοιάζεται.

Αθώοι πολίτες, εργαζόμενοι – όσοι έχουν ακόμη ένα μεροκάμματο να ζήσουν – ηλικιωμένοι, φοιτητές, μαθητές που θέλουν να πάνε στη δουλειά τους, στο γιατρό, στο Σχολείο, στο Πανεπιστήμιο, στο ραντεβού τους, επίσκεψη σε συγγενή τους, μιά βόλτα τέλος πάντων βρε αδελφέ, είναι όμηροι κάτι τύπων που δεν θέλουν να μειωθεί ο μισθός τους. Τόσο απλό είναι. Βασανίζονται, κυριολεκτικά όμως βασανίζονται, εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι της Αθήνας επειδή μιά συντεχνία εργαζομένων στα μέσα δημόσιας συγκοινωνίας δεν θέλει να μειωθεί ο μισθός τους και απεργεί.

Γράψτε ό,τι θέλετε. Απαντήστε με όποιον υβριστικό τρόπο θέλετε. Η αλήθεια είναι αυτή. Η αλήθεια είναι μία. Όσο για το τι θα γίνει, τελικά, το ξέρουμε από τώρα.

Θα εξαιρεθούν κάποιοι. Όπως γίνεται πάντα, δεν θα τους πειράξει κανείς. Θα συνεχίσουν σα να μη συνέβη τίποτα. Και αν κάποιος μετά από λίγες ημέρες θελήσει να κοιτάξει πίσω, θα αντικρίσει μόνο ταλαιπωρημένους πολίτες. Φτωχούς ανθρώπους που αναγκάστηκαν να πάρουν ταξί πληρώνοντας από το υστέρημά τους ή κόβοντας κάτι άλλο για να πάνε στη δουλειά τους ή το γιατρό. Φτωχούς ανθρώπους που άργησαν στην υποχρέωση που είχαν και έφτασαν εξουθενωμένοι σωματικά και ψυχικά. Φτωχούς ανθρώπους που έζησαν έναν εφιάλτη της καθημερινότητας.

Γιατί; Επειδή οι συνδικαλιστές των μέσων δημόσιας συγκοινωνίας δεν θέλουν να μειωθεί ο μισθός τους και να χάσουν τα προνόμιά τους. Αγνοώντας δικαστικές αποφάσεις που έκριναν παράνομες τις κινητοποιήσεις τους. Αγνοώντας καταγγελίες της κυβέρνησης ότι απεργούν αλλά πληρώνονται γιατί είτε έχουν άδεια είτε ρεπό. Λες και οι συρμοί και τα λεωφορεία είναι δικά τους. Άντε να βρείς άκρη σε αυτό το απόλυτο χάος.

«Τολμάς και γράφεις τέτοια πράγματα γιά τους μεροκαμματιάρηδες του μετρό, παλιοδημοσιογράφε που είσαι πλούσιος και δεν έχεις καμία ανάγκη στη ζωή σου»;

Αυτή είναι η κτηνώδης ερώτηση. Η απάντηση έρχεται από τον Πιραντέλο: «Έτσι είναι αν έτσι νομίζεις…» Και για να το κάνω «πιό ψιλά». Εσύ που θα κάνεις αυτή την κτηνώδη ερώτηση να προσεύχεσαι στο Θεό μη φτάσεις ποτέ να ζεις όπως αυτός ο «πλούσιος» δημοσιογράφος.

Αργύρης Κωστάκης

Μαντατοφόρος

Ο MadatoForos δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράφουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Μπορείτε να προβείτε σε σχόλιο παρακάτω...

Σχολιάστε :