Ο ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ

"Σαν υποκρισία, μπορεί να χαρακτηριστεί γενικά η προσποιητή ελλάτωση των πράξεων και των λόγων, ενώ ο υποκριτής είναι το είδος του ανθρώπου που πλησιάζει τους εχθρους του και είναι πρόθυμος να κουβεντιάσει μαζί τους για να μη φανεί ότι τους μισεί. Επαινει όταν είναι παρόντες, εκείνους που κατηγόρησε στα κρυφά και τους συμπονεί, αν έχουν χάσει καμιά δίκη σε δικαστήριο.
Συγχωρεί εκείνους που τον κακολογούν και προσποιείται ότι δε θυμώνει με όσα λέγονται εναντίον του. Μιλά με πραότητα σε εκείνους που έχει αδικήσει, όταν έρχονται να παραπονεθούν. Σε όσους επιθυμούν να τον συναντήσουν επειγόντος, τους λέει να ξαναπάνε αργότερα, και ότι το σκέπτεται και ότι ακόμα δεν αποφάσισε και ότι τώρα μόλις έφτασε και ότι είναι αργά και ότι είναι άρρωστος.
Σε όσους του ζητούν δανεικά ή κάποια συνεισφορά, λέει ότι δεν είναι πλούσιος.
Οταν πουλά κάτι, λέει ότι δεν πουλά, ενώ οταν δεν πουλά, λέει ότι πουλά. Αν άκουσε κατι, λέει ότι δεν άκουσε, αν είδε ότι δεν είδε, αν συμφώνησε λέει ότι δε θυμάται.  Αλλες φορές λέει ότι θα το σκεφτεί, άλλοτε ότι δε γνωρίζει, άλλοτε ότι απορεί, άλλοτε ότι και αυτός έκανε αυτήν την ίδια σκέψη.
Είναι γενικά άνθρωπος που χρησιμποιεί με ιδιαίτερη τέχνη τέτοιου είδους φρασεολογία: "δεν πιστέυω", "δε νομίζω", "εκπλήσσομαι - φαίνεται σαν να έγινε άλλος άνθρωπος", "κι όμως, εμένα δεν μου είπε τέτοια πράγματα", "μου φαίνεται παράδοξο", "αυτά να τα πεις σε άλλον", "δεν μπορώ να αποφασίσω αν πρέπει να μη σε πιστέψω ή να τον καταδικάσω" και "πρόσεξε μήπως είσαι ευκολόπιστος".
Αυτά είναι τα τεχνάσματα και τα κωθογυρίσματα των υποκριτών, και από τους χαρακτήρες που δεν είναι απλοί, αλλά πονηροί, πρέπει να φυλάγεται κανείς, περισσότερο και από τις οχιές."

ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ - ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ