Εκπλήσσομαι από τις όψιμες αντιδράσεις των κυβερνητικών εταίρων και αρκετών βουλευτών από την κυβερνητική πλειοψηφία για τις απανωτές εφαρμοστικές διατάξεις που ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών και είναι μέρος του ψηφισθέντος πακέτου τον περασμένο Νοέμβριο, με βάση το οποίο ενεργοποιήθηκε εκ νέου η χρηματοδότηση της χώρας.
Γιατί άραγε δεν αντέδρασαν τότε, όταν είδαν τις προβλέψεις πως κάθε χρόνο πρέπει το κράτος να συγκεντρώνει φόρους 3 δισ. ευρώ από τα ακίνητα; Τότε που τα ψήφισαν για να πάρουμε τα λεφτά νόμιζαν πως δεν θα έρθει ο λογαριασμός σε όλους μας και κάτι θα βρεθεί να τη σκαπουλάρουμε;
Αντιδρούν τώρα γιατί ήρθε η ώρα της διαθεσιμότητας 25.000 δημοσίων υπαλλήλων. Δεν το ήξεραν άραγε όταν ψήφισαν το πακέτο ότι είναι προαπαιτούμενο για την ομαλή ροή των δόσεων από τους πιστωτές;
Αντιδρούν για τη νέα μείωση στα εισοδήματα των εργαζομένων που ξεκίνησε από τον Γενάρη λόγω της κατάργησης του αφορολόγητου. Ομως όταν ήταν στο χέρι τους να μην περάσει αυτή η διάταξη τι έκαναν; Την ψήφισαν άλλοι ελαφρά τη καρδία και άλλοι με το πιστόλι στον κρόταφο, κατά δήλωσή τους.
Σημασία όμως έχει ότι την ψήφισαν όπως και τόσους άλλους νόμους και διατάξεις που έχουν καταστρέψει τις ζωές 11 εκατομμυρίων Ελλήνων.
Γιατί λοιπόν σκούζουν σήμερα;
Μήπως γιατί κατά βάθος πίστευαν ότι στην Ελλάδα αυτό που πάντα ίσχυε είναι ότι οι νόμοι ψηφίζονται μεν, αλλά δεν εφαρμόζονται;
Αυτό όμως ίσχυε παλιά, όταν το κουμάντο στη χώρα έκαναν οι ελληνικές κυβερνήσεις (κι είδαμε την κατάντια μας). Σήμερα δυστυχώς οι πιστωτές έχουν συμβολαιοποιήσει τους όρους με τους οποίους είμαστε δεμένοι - και μάλιστα με ισχυρές νομικές ρήτρες.
Επομένως όσα και να λέει τώρα μερίδα του κυβερνητικού σχηματισμού είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το κάνουν προφανώς για να φανούν κοινωνικά ευαίσθητοι και να επαναπροσεγγίσουν την εκλογική τους πελατεία, αλλά πολύ φοβούμαι ότι έτσι κινδυνεύουν να γελοιοποιηθούν ως τζάμπα μάγκες.
Ας μάθουν έστω και τώρα τα περιθώρια ελιγμών που έχει στα χέρια της η εκάστοτε κυβέρνηση μέχρι να βγούμε από τα μνημόνια και μετά ας κάνουν κριτική και υποδείξεις.
[Του Βασ. Στεφανακίδη από protothema.gr]
Σχολιάστε :