Η κατάσταση στο Καλέ της Γαλλίας, στον τελευταίο σταθμό της Ηπειρωτικής Ευρώπης πριν την Μ. Βρετανία, χειροτερεύει μέρα με τη μέρα, χωρίς να φαίνεται ότι μπορεί να βρεθεί κάποια λύση. Οι πρόσφυγες που βρίσκονται εκεί είναι περισσότεροι από 6000, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν κατασκηνώσει στο πλάι του δρόμου που οδηγεί στο λιμάνι.
«Οι περισσότεροι από αυτούς είναι πρόσφυγες Αφγανοί, Ιρακινοί, Ιρανοί, Σομαλοί και Σουδανοί, προέρχονται δηλαδή από εμπόλεμες ζώνες ή από τυρρανικά καθεστώτα. Είναι άνδρες και γυναίκες, αλλά συχνά και μωρά , που ελπίζουν να πετύχουν να πάρουν το πολυπόθητο άσυλο που θα τους παρέχει διεθνή προστασία» μας λέει η Υπεύθυνη της Οργάνωσης «Association Terre d'Errance» η οποία με κάθε μέσο φροντίζει τους στοιβαγμένους ανθρώπους που μένουν σε «στρατόπεδο» περίπου 30 χιλιόμετρα από το λιμάνι. Αλλά η Αγγλία δεν του θέλει και αυτός είναι ο λόγος που πολλοί από αυτούς, συχνά με κάθε μέσο ακόμα και με τη βία, προσπαθούν να βρουν ένα μεταφορικό μέσο.
Προχωράνε με τα πόδια στο τούνελ του τρένου που μεταφέρει τα φορτηγά και τα αυτοκίνητα.
Συχνά γίνονται αντιληπτοί, το τρένο σταματά, οι εισβολείς συλλαμβάνονται και με λίγη βία επαναπροωθούνται πίσω. Συχνά τραυματίζονται και γι’ αυτό φαίνονται αίματα εδώ και εκεί. Ίσως κάποιες φορές τα καταφέρνουν να φτάσουν με την ελπίδα να ανακατευτούν με τον κόσμο στην έξοδο: Αδύνατον όμως γιατί κανείς πεζός δεν κυκλοφορεί εκεί, παρά μόνο το προσωπικό των σιδηροδρόμων. Όλοι ξεχωρίζουν, ακόμη και το βράδυ με τους προβολείς να κάνουν την νύχτα μέρα με το φώς τους.
Απομένουν τα φορτηγά που θα πάρουν το Φέρυ για το Ντόβερ. Η περιοχή του λιμανιού είναι περιφραγμένη και για την είσοδο τους τα φορτηγά μειώνουν ταχύτητα. Ομάδες προσφύγων προσπαθούν να ανέβουν και δεν βοηθούν ούτε οι μπάρες, ούτε κλειδαριές ασφαλείας, ούτε οι αλυσίδες στις πόρτες του φορτηγού. Και αυτά τα μέτρα παραβιάζονται εύκολα με έναν κόφτη. Δεν έχει σημασία αν είναι ψυγείο το φορτηγό ή κουρτίνα. Ούτε αν είναι επικαθήμενο ή συρόμενο. Αλίμονο αν ο οδηγός αντιδράσει, τότε τον περιμένουν φωνές ξύλο και βία.
Ακόμα και σήμερα ένα Ιταλός οδηγός βρίσκεται στο νοσοκομείο, με πρόβλεψη να παραμείνει για άλλες δέκα μέρες τουλάχιστον μέσα.
Η μεγάλη αστυνομική δύναμη δεν μπορεί να βρίσκεται παντού αλλά κάποιες φορές δίνει πραγματική μάχη σώμα με σώμα, σαν μία μάχη ανταρτοπόλεμου. Για λίγο οι απελπισμένοι ξαναγυρνούν στο στρατόπεδό τους, μα μόνο για λίγη ώρα. Στο μεταξύ καταφθάνουν κι άλλοι, κι άλλοι και δεν υπάρχει τέλος.
gr-transport
Σχολιάστε :