“Το μέγιστον εις σωτηρίαν πόλεως και ομόνοιαν, μηδένα πένητα μηδέ πλούσιον είναι των πολιτών. Μετάφραση. το πιο σπουδαίο που χρειάζεται για να σωθεί μια πολιτεία και να μονοιάσει είναι, να μην υπάρχει ούτε πλούσιος ούτε φτωχός πολίτης [Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Σόλων-Ποπλικόλας-(Σόλων) πργφ. 16].
“Ερωτηθείς, ως έοικεν, ήτις οικειται καλλιστα των πολεων, “εκεινη” ειπεν “εν η των αδικουμενων ουχ ηττον οι μη αδικουμενοι προβαλλονται και κολαζουσιν τους αδικουντας. Μετάφραση. Τον ρώτησαν, φαίνεται, ποια πολιτεία έχει την καλύτερη διοίκηση κι αποκρίθηκε πως εκείνη όπου και οι αδικημένοι αλλά και οι όχι αδικημένοι καταδιώκουν και τιμωρούν τους άδικους” [Πλούταρχος, Σόλων-Ποπλικόλας -(Σόλων) § 18].
“φύσει ο άνθρωπος καταφρονεί γενικώς τους κόλακας και θαυμάζει τους μη υποκύπτοντας” [Θουκυδίδης, Ιστορίαι, ΙΙΙ, πργφ. 39].
“φίλον τε γαρ ηγουνται τον υπουργουντα, ην και προτερον εχθρος η, πολεμιον τε τον αντισταντα, ην και τυχη φιλος ων, επει και τα οικεια χειρον τιθενται φιλονικιας ενεκα της αυτικα. Μετάφραση. Διότι θεωρούν φίλο αυτόν που τους προσφέρει βοήθεια, έστω και αν ήταν
Θουκυδίδης
προηγουμένως εχθρός τους, εχθρό, αντίθετα, εκείνον που τους στάθηκε εμπόδιο, έστω και για μια φορά, ακόμη κι αν τυχαίνει να είναι φίλος τους, αφού από το πάθος εκείνης της στιγμής για τη νίκη, τίθενται σε δεύτερη μοίρα ακόμη και συγγενικά τους κράτη” [Θουκυδίδης, Ιστορίαι, Ι, πργφ. 41].“οι γαρ δρωντες βεβουλευμενοι προς ου διεγνωκοτας ηδη και ου μελλοντες επερχονται. και επισταμεθα οια οδω οι Αθηναιοι και οτι κατ’ ολιγον χωρουσιν επι τους πελας. και λανθανειν μεν οιομενοι δια το αναισθητον υμων ησσον θαρσουσι, γνοντες δε ειδοτας περιοραν ισχυρως εγκεισονται. ησυχαζετε γαρ, μονοι Ελληνων, ω Λακεδαιμονιοι, ου τη δυναμει τινα, αλλα τη μελλησει αμυνομενοι, και μονοι ουκ αρχομενην την αυξησιν των εχθρων διπλασιουμενην δε καταλυοντες. Μετάφραση. Γιατί οι άνθρωποι της δράσης προχωρούν έχοντας πάρει ήδη τις αποφάσεις τους και χωρίς αναβολές εναντίον εκείνων που δεν έχουν καταλήξει ακόμη σε καμιά απόφαση. Και ξέρουμε πολύ καλά ποια τακτική ακολουθούν οι Αθηναίοι καθώς και ότι προχωρούν με αργά βήματα εναντίον των γειτόνων τους. Και όσο πιστεύουν ότι δε γίνονται αντιληπτοί χάρη στην αναισθησία σας, είναι λιγότερο θρασείς. Αν όμως καταλάβουν ότι εν γνώσει σας αδιαφορείτε, θα σας χτυπήσουν αλύπητα. Γιατί είστε οι μόνοι από τους Έλληνες, Λακεδαιμόνιοι, που αδρανείτε, αντιμετωπίζοντας τον εχθρό όχι με τη χρήση της δύναμης σας αλλά με την προοπτική να τη χρησιμοποιήσετε, και οι μόνοι που κινείστε να συντρίψετε τη δύναμη του εχθρού όχι στην αρχή της ανάπτυξης της αλλά όταν πια θα είναι διπλάσια [Θουκυδίδης, Ιστορίαι, Ι, πργφ. 69].
Φρειδ. Νίτσε
“Το κράτος; Τι είναι αυτό; Το κράτος είναι το πιο ψυχρό απ’ όλα τα ψυχρά κτήνη. Ακόμη και το ψέμα του είναι ψυχρό, κι αυτό το ψέμα σταλάζει από τα χείλη του: “εγώ το κράτος είμαι λαός”. Το κράτος λέει ψέματα σ’ όλες τις γλώσσες του Καλού και του Κακού• και με το κάθε τι που λέει, λέει ψέματα, και με το κάθε τι που κάνει, κλέβει. Το κάθε τι πάνω του είναι επίπλαστο• δαγκάνει με κλεμμένα δόντια. Ακόμη κι η κοιλιά του είναι ψεύτικια. Αποκαλώ Κράτος, εκεί όπου όλοι, καλοί και κακοί πίνουν δηλητήριο: το κράτος εκεί όπου όλοι, καλοί και κακοί χάνουν τον εαυτό τους: το κράτος εκεί όπου όλοι αργά αυτοκτονούν κι αυτό το λένε ζωή. Μόνο εκεί όπου το Κράτος παύει να υπάρχει, μπορεί ν’ αρχίσει ο άνθρωπος που δεν είναι περισευούμενος” [Φρ. Νίτσε].πηγη
Σχολιάστε :